De vier snaren van de cello zijn van laag naar hoog gestemd in de tonen C-G-d-a.
Je bespeelt de snaren met een strijkstok bespannen met paardenhaar, maar je kunt ze ook tokkelen als bij een gitaar of contrabas. Om verschillende tonen te maken druk je met de vingers van de linkerhand de snaar in op de ebbenhouten toets van de cello.
Je bespeelt een cello zittend. Onderin de klankkast heeft de cello een uitschuifbare pin die in een celloplankje wordt gezet. Zo is het instrument stabiel.
De cello is een belangrijk begeleidend instrument in orkesten en ensembles. Daarnaast zijn er ook prachtige concerten geschreven voor cello en orkest, muziek voor cello solo en cello ensemble, of in combinatie met andere instrumenten. Natuurlijk wordt er nu nog steeds muziek gecomponeerd voor cello. En niet alleen klassieke muziek. De cello is een geliefd instrument in de pop en er is zelfs een Finse metalband die gevormd wordt door drie cellisten (Apocalyptica). Maar ook voor tango, folkmuziek of jazz en improvisatie kun je op de cello terecht.
In de celloles is klassieke muziek de basis, met uitstapjes naar andere stijlen.